Օրեր առաջ irates.am -ում իմ և բազում կողոպտվող քաղաքացիների կողմից «Տրանսպորտային կողոպուտ» (https://www.irates.am/hy/1739611883) վերնագրով անդրադարձ հրապարակեցի, թե ինչպես է մենաշնորհ ստացած Telcell -ը «նրբին», ոչ տեսանելի, մի քանի տարբերակով անամոթաբար մտնում քաղաքացիների գրպանը։

Կարևոր չի, թե ում են դատում։ Կարևոր ա, թե ով ա դատում։ Ու դու դա շատ լավ հասկանում ես։ Իհարկե՝ սփոփիչ ա մտածել, որ նա հանցագործ էր, հետին նպատակներ ուներ, օտարերկրյա լրտես էր... Բոլոր բամբասանքներից դու ընտրում ես էն մեկը, որն ամենաքնաբերն ա խղճիդ համար։ Բոլոր փաստերից ընտրում ես էն փաստը, որն արդարացնում ա քո տեսակետը։ Ընդհանրապես՝ հեշտ ա հավատալ նրան, ինչին հավատալը հեշտ ա։ Ուղեղը պաշտպանվել գիտի։ Ասենք թե հանցագործ էր։ Բայց դա ի՜նչ կապ ունի, չէ՞ որ դու՛ չես դատում։

Մենք խիստ կարիք ունենք արթնանալու լեթարգիական քնից և հասկանալու, որ մեր մանկապարտեզային թոթովանքները ապրելու ու երկիր ունենալու մասին իրականության հետ ընդհանրապես աղերսներ չունեն:

Տարիներ առաջ, ես, եղբայրս` Վահան Շիրխանյանը և Լևոն Հայրապետյանը կանգնած էինք Գանձասարի բակում, պարսպի մոտ և դիտում էինք ներքևում փռված հրաշափառ տեսարանը։Մեզ մոտեցավ Ռուբեն Վարդանյանը։Լևոն Գուրգենիչը նայեց Ռուբենին և դիմեց եղբորս. ֊֊ Վահան, եթե գլուխս ուտեն, Արցախի Լյովան կլինի Ռուբենը։

Հայաստանն աստիճանաբար դառնում է ավտորիտար համակարգ ունեցող կամ իդեոլոգիկ երկիր:

Հայաստանում մարտնչող ազգադավներ ու դավաճաններ կան, զոմբիներ ու ծախուներ, սրիկաներ ու տգետներ, քաղքենիներ ու անտարբերներ,- նրանք դեռ շատ են, նրանց վրա է հենված էսօրվա թշնամաբարո իշխանությունը: Նրանց հաղթել կարող են ազգապահներն ու հայրենապահները, շիտակ մտածողներն ու պայքարողները, ազնիվ ու ուսյալ, նվիրական ու ոգեշունչ մարդիկ, մի խոսքով՝ իրավ հայերը,- նրանք նույնպես շատ են:

Ձմռան վերջին օրն է։ Հայաստանում ձմեռը ասոցացվում է դժվարությունների, ձախորդ օրերի հետ, Ջիվանին ասել է․ «Ձախորդ օրերը ձմռան նման…»։

Գործող վարչապետի առաջարկին՝ սկսել քննարկումներ «Իրական Հայաստանի» գաղափարախոսության շուրջ, պետք է արձագանքել՝ սկսելով զանգվածային պրոցես։ Սա փայլուն հնարավորություն է միասնական պլատֆորմ ձևավորելու համար...

Խաղաղության պայմանագիր կոչվող ֆարսի իրական բնույթը Ալիևի համար Հայաստանի հյուծման և թուլացման օրակարգ է, իսկ Փաշինյանի համար՝ Հայաստանում ալիքի վրա մնալու օրակարգ...

Եթե փոքր ժամանակ տեսել ես Սարյանի նուռը, դու երբեք նուռը նենց չես ուտի, ինչպես ուրիշները, ոչ էլ դեղձն ու սալորը, որովհետև դրանք քո մանկության կախարդական հեքիաթի հերոսներն են...